Ik ben tijdens de stedentrip voor school in Brussel naar het Magritte Museum geweest.

De tentoonstelling bestond uit vele verschillende werken van de kunstenaar René Magritte. Hij maakte surrealistische tekeningen.

Surrealisme is een kunstvorm die onmogelijke en fantastische dingen uitbeeldt. Surrealistische schilderijen zagen er heel verschillend uit door de uiteenlopende technieken die de kunstenaars gebruikten. René Magritte had een hele precieze, realistische techniek. Hij schilderde veel herkenbare, alledaagse voorwerpen. Die veranderde of combineerde hij op een bijzondere manier waardoor ze soms nauwelijks nog herkenbaar waren. De beelden kregen zo een heel andere betekenis.
Een surrealistisch schilderij ziet er op het eerste gezicht vaak heel gewoon uit, maar als je beter kijkt zie je allemaal kleine, niet-kloppende details.

Vaak zijn de gezichten in zijn schilderijen niet of niet goed te zien. Dit komt doordat zijn moeder zelfmoord had gepleegd toen Magritte nog maar dertien jaar oud was. Zijn moeder werd dood uit de rivier de Samber gehaald. Zij had zich zelf met een doek voor haar voorhoofd in het water verdronken. In zijn werk verwijst hij vaak naar deze gebeurtenis met illustraties van personen waarvan het gezicht bedekt is.

We kregen een uur om door de tentoonstelling heen te lopen en de werken te bekijken. Ik vond het mooie bijzondere werken. Vaak liet Magritte je afvragen van hoe het schilderij in elkaar zat en wat hij er mee bedoelde.

Een van zijn bekendste werken is "Het verraad van de voorstelling". Dit is een zeer realistisch schilderij van een pijp met daaronder de tekst  Ceci n'est pas une pipe. Hij bedoelt hiermee dat de pijp die hij schildert geen echte pijp is, maar gewoon een met verf beschilderd doek dat wij schilderij noemen. Hij probeert ons te verwarren.

Ik vond dat de tentoonstelling erg uitgebreid, want ze hadden wel 200 werken van hem, de grootste collectie ter wereld van Magritte. Van onder anderen olieverfschilderijen op doek, gouaches, tekeningen, beelden en beschilderde voorwerpen, maar ook reclameaffiches, partituren, oude foto's en films gemaakt door Magritte.

Ik weet nu een stuk meer over Magritte en hoe hij te werk ging en hoe hij schilderde. Door de donkere ruimtes en achtergronden vielen de schilderijen meer op. Ik vond het leuk om een keer gezien te hebben.